අපේ පැත්තේ ගොයම් වගාව - 3

              දැන් ඉතින් පැළ සිටුවීම. පැළ හිටවන දවසේ පාන්දරම කුඹුරු අයිතිකාර / වැඩකරන උදවිය පාන්දරම ඇවිත් පැළ තවාන ගලවන්න ඕනි. බොහෝ වෙලාවට කාන්තාවෝ මේ වැඩේට මුල් වෙනවා. දවල් දොළහ වගේ වෙද්දිත් පැළ ගලවලා ඉවර කරගන්න බැරි වුනොත් පිරිමි පාර්ශවේ උදවියත් සහයෝගය දක්වනවා. පැළ ගලවලා තවානෙම පැත්තක අහුරගන්න ඕනේ. පැළ තවාන ගලවන එක ගොඩක් වෙලාවට අමාරුයි. මුල් කැඩෙන්නෙ නැති විදිහට ගලවන්න ඕනි. පවුලේ ඥාති වෙන  කාන්තාවෝ, හිතවත් ඈයෝ, අහළ පහළ වෙල් වල උදවිය සහයෝගෙට එකතු වෙන්නේ මේ වෙලාවට තමා. අපේ අම්මාගයි තාත්තාගෙයි දෙන්නගෙම මුල් ගමේ අපි පදිංචි වෙලා ඉන්න නිසා, හිතවතුන් බොහෝමයි. ඉතින් ඒ සියළු දෙනාම වගේ මේ වෙලාවට එකතු වෙනවා. පැළ ගැලවීම අතරතුර අපේ පවුලේ කෙනෙකුට වගකීම් ටික පවරලා අම්මා මාත් එක්ක ගෙදර යනවා දවල් කෑම අරන් එන්න. ඒත් ඉතින් මේ වගේ දවස්වලට හැමෝටම ඇති වෙන්න කෑම හදන එක හිතාගන්න ටිකක් අමාරුයි. ඒ වෙලාවෙ කුඹුරෙ ඉන්න පිරිසටත් තව දහපහළොස් දෙනෙකුටත් ඇතිවෙන්න ගණන් හදාගෙන කෑම ගෙනියන්න ඕනේ. එතකොට විස්සක් විසි පහක් විතර ඉන්නවා. ඉතින් මේ කෑම තමයි මං ජීවිතේට කාලා තියෙන රහම කෑම. කවදාවත් අමතක නොවෙන රහක්. කැකුළු හාල් බත් එක්ක එළවළු දෙකක් නැත්තන් තුනක් තියෙනවා.

හ්ම්ම්ම්ම් මෙනු එක මෙන්න මෙහෙමයි ළමයි......

·                  කොල්ලු                       -          ( ඌව පළාතට ආවේනික ආහාර වර්ගයකි. කුරහන් තලප ආහාරයට ගැනීමේදි බහුලව මෙම ව්‍යාංජනය සකස් කරයි.)

·                  කිරිකොස්

·                  පොළොස්

·                  මඤ්ඤොක්කා කොළ මැල්ලුම

·                  පොල් සම්බෝල

·                  කරවල / හාල්මැස්සන් බැදුම

·                  මඤ්ඤොක්කා අල ව්‍යාංජනය

·                  පරිප්පු

·                  වට්ටක්කා

·                  ලුණු මිරිස්

මේ වර්ග වලින් දෙකක් නැත්නම් තුනක් අනිවාර්යයෙන් තියෙනවා. මඤ්ඤොක්කා කොළ මැල්ලුමයි පරිප්පුයි  තමයි මේ වර්ග වලින් මං ආසම. පැලේ වාඩි වෙලා කනකොට පුදුම රහයි. ඒ වෙලාවට මහන්සි වෙලා ඉන්න නිසා බඩගින්න උපරිමයි. කෑම රහට දැනෙන්නේ ඒ නිසා වෙන්න ඇති.

තමන්ගේ කුඹුරෙ ගොයම් හදන්න කලින් වෙන අයගේ කුඹුරු වැඩ කරනවානම් ඒකට උදව්වෙන්නත් යනවා. තව තමන් කුඹුරු වැඩ කරන්නේ නැතත් අනිත් අයට සහයෝගය දෙන්න යනවා. ඒ වගේම තමන්ගේ කුඹුරු වැඩ වලට එන හැමෝගෙම කුඹුරු වැඩ වලට උදව් කරන්න යනවා. මේ ක්‍රමයට තමයි අත්තම් ක්‍රමය කියන්නේ. පහුගිය පෝස්ට් එකේ, අහසෙන් බට කසුන් ඒ ගැන විමසලා තිබුණා. අපේ මව්තුමී ගිය අවුරුද්දේ උදව් කරපු අයගේ, ඊට කලින් අවුරුද්දේ උදව් කරපු අයගේ, ඊටත් කලින් අවුරුද්දේ උදව් කරපු අයගේ, ඊටත් ඊට කලින් අවුරුද්දේ උදව් කරපු අයගේ පැමිණීම් මතක තියාගෙන ඉඳලා ඒ අයට උදව් වෙන්න යනවා. නොආපු උදවියගේ, නොයන එක හරි නෑනේ පුතේ කියලා උදව් වෙන්න යනවා. තව සමහර වෙලාවට, ඒ මිනිස්සුන්ගේ හරිම හිත හොඳයි කියලා උදව් වෙන්න යනවා. ලොකු අම්මලාගේ, නැන්දලාගේ කුඹුරු වැඩ වලට උදව් කරන්න ආව අයටත් උදව්වට යනවා.............

එහෙම ගොහිල්ලා මුළු ගමටම උදව් වෙන්න යනවා. අපේ අම්මා විතරක් නෙවෙයි බහුතරයක් ගමේ උදවිය එහෙම තමයි. ඒ නිසා ඇත්තටම ඒ වැඩේ තියෙන බරපතලකම අඩු වෙනවා. තවානෙන් ගලව ගත්ත පැළ ටික මුළු කූඹුරටම පැතිරිලා යන විදිහට ගිහින් තියන්න ඕනේ. පැළ මිටි කොළ වලින් අල්ලගෙන,  ගිහින් දාන්න ඕනේ. මුළු කුඹුරෙම ඇවිදින්න වෙන නිසා ටිකක් අමාරු වැඩක්. හවස් වෙද්දී කකුල් දෙකට බාම් සරණයි තමයි. මමත් මේ වැඩේ පටන්ගන්න අවස්ථාවට සක්‍රීයව දායක වුණත් අවසන් කරන්න නම් දායක වෙලා නෑ. ඒ තරමට අමාරුයි වැඩේ.

ඊළඟට ඉතින් පැළ සිටුවිල්ල. එක ලියද්දකට හතර දෙනෙක් / පස් දෙනෙක්  විදිහට බෙදිලා ගිහිල්ලා පැළ සිටුවීම ආරම්භ කරනවා. ඉහතින් දැක්වෙන්නේ පැළ සිටුවන දර්ශනයක්. මේ වෙලාවෙදිත් කුඹුරු අයිතිකාරයා මුල් වෙන එක තමයි සිරිත. වැඩේ කොහොමහරි රෑ බෝවෙන්න කලින් ඉවර කරනවා කොයි කවුරුත් එක්ක එකතුවෙලා. අපි වගේ හිච්චි ඈයෝ ( ඒ කාලේ ) එක පුංචි ලියද්දක පැළ හිටවන්න එකතු වෙනවා. කියන්න දෙයක් නෑනේ අපේ පැළ සිටුවීම සම්බන්ධව.......

මං එකොළහ වසරේ ඉන්නකොට අපේ තාත්තායි අම්මායි දෙන්නම අසනීප වුණා. තාත්තා බයික් අනතුරක් නිසා මාස තුනක් විතර වෙද මහත්තයෙක් ළඟ ඉන්නකොට අම්මවත් හදිසි ශල්‍යකර්මයකට ලක් කළා. ඒ වෙද්දිත් කුඹුරු වැඩ කරන්න, වී තවන් දාලා තිබුණේ. වට් ටු ඩූ, අපේ ගෙදරින් පැළ හිටවන්න අත්තම් වලට යන්න උන්නු එකම එකා මම. බැරිමරගාතේ වුණත් මම අපේ ඥාති වුණු, අපිට උදව්වෙන හැමෝගෙම වගේ පැළ සිටුවීමට සහභාගී වුණා. වැඩිහිටි අයට වගේ ඉක්මනින් පැළ හදන්න බැරි වුණත් මමත් ඒ වැඩේ හරියටම කරලා තියෙනවා කියලා මතක් වෙද්දිත් මට සතුටුයි. මගෙන් අත්තම් වලට සහභගී වීමක් බලාපොරොත්තු නොවුණු අපේ ගමේ අය, එදා දක්වපු සහයෝගය ගැන ඇත්තටම මට සතුටු හිතුනා. වෙනදටත් වැඩිය කුඹුරු වැඩ වලට උදව්වට එදා පිරිස එකතු වුණා. ඒ දවස් ටිකේ හැමතිස්සෙම අපි ගැන හොයලා බලපු බහුතරයක් අය වගේම තාත්තාගේ රස්සාවෙන් ජීවත් වුණු අපි ඒ කාලේ කෑවද බීවද කියලවත් ඇහුවෙ නැති සුළුතරයක් දෙනාත් හිටියා කියන එක මට මතකයි. මේ අවුරුද්දේ තමයි පැළ ගලවන්න ගිහිල්ලා මගේ අත් දෙකේ පිට හම ගැලවිලා ගිහින් තුවාල වුණේ. කුඹුරු වැඩ කරද්දී ගතට උපරිමයෙන්ම මහන්සි දැනුනත්, හිතට පුදුම සැනසීමක් ලබන්න පුළුවන්. ඒක මං අත්දැකීමෙන්ම කියන්නේ. පැළ ගලවන්න වගේම හිටවද්දිත් දවසම වතුරෙ බැහැගෙන ඉන්න ඕනේ. සාමාන්‍යයෙන් කුඹුරු යායට තදින් අව්ව පායනවා. වෙල් යාය මැද ගස් බොහොම හිඟ නිසා දවසම අව්වේ. ඉතින් පහුවදාට හෙම්බිරිස්සා උණ.....  

මේ විදිහට පැළ ටික හිටවලා දවස් තුනක් හතරක් යනතුරු කුඹුරේ තෙතමනය රැඳන්න ඕනි. ඉන් පස්සේ පැළේ වැහෙන්නේ නැති තරමට ( අඟලක් / එක හමාරක් වගේ ) කුඹුරට වතුර හරවන්න ඕනි. සති තුනක් වගේ ගතවෙද්දි කුඹුරෙ වල් පැළ හටගන්නවා. වල් මර්ධනය වගේම කෘමි පළිබෝධකයින් පාලනයත් සිදු කරන එක වැදගත්. පැළේ හොඳට වැඩෙන්න අවශ්‍ය කරන පෝෂක වර්ග පොහොර ලෙස යෙදීම වැදගත්. දිනපතා කුඹුරේ වතුර රැඳෙන එක වැදගත්. මාස තුනක් විතර යද්දී ගොයම් කරල් පීදෙන්න පටන් ගන්නවා. මේ කාලෙදි ගොයම් මැස්සා, පුරුක් පණුවා වගේ පළිබෝධකයින්ගෙන් වගාවට හානි වෙන්න පුළුවන්. ඒ නිසා පළිබෝධ පාලනය සාර්ථකට සිදු කරන්නම ඕනේ.  කරල් පීදිලා මාසයකින් පස්සේ කරල් කිරිවැදීම සිද්ධ වෙනවා. කිරි වැදිලා මාසෙකට විතර පස්සේ කරල් රන්වන් පාටින් බැබළෙන්න ගන්නවා...

අස්වනු නෙලීම ඇතුළු විස්තර ඊළඟ පෝස්ටුවෙන් ගෙන එන්නම්...

එතෙක් ඔබට ජය !!!